เรื่องความรัก . . . เมื่อมันจบลง

มักต่างฝ่ายต่างคิดว่าอีกฝ่ายเป็นคนผิด
โทษกันไปโทษกันมาว่า . . . ตัวเองไม่ผิด
แต่ถ้าเรามานั่งคิดจะรู้ว่า . . . ไม่มีใครผิด หรือผิดทั้งคู่

อยากบอกว่าสับสนไปหมดแล้ว มันเกิดอะไรขึ้นกับเรา?
ใครคือคนที่ผิด. . .
เราหรือว่าเขาคนนั้นเราผิดที่เราไม่ห้ามใจตัวเอง. . .
เราผิดที่เราหลงรักเขา. . .

เราผิดเหรอ? . . . ที่ห้ามใจของตัวเองไม่ได้
ทุกครั้งที่ผ่านมา เราเลือกที่จะเก็บมันเอาไว้กับตัวเอง. . .
มากกว่าที่จะเอ่ยบอกใครคนนั้น
ที่เราแอบรัก เพราะเรากลัว. .

กลัว. . . ว่ามันจะไม่มีวันดีๆอย่างเมื่อวานอีกแล้ว
กลัว. . . ว่าความรู้สึกดีๆ ที่เขามีให้มันจะหมดไป
กลัว. . . ว่าทุกอย่างจะเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม

แค่ได้อยู่ใกล้ๆ ได้เห็นหน้า ได้พูดคุยบ้างก็ยังดี
. . . ไม่ต้องการมากไปกว่านี้เลย
จนวันที่เรามีตัวจริง ความรู้สึกนี้ก็หายไป

จนเกือบจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่า. . . มันเป็นอย่างไร
ลืมรสชาติของความเจ็บปวดของการแอบหลงรักใครสักคน
โดยที่เขา ไม่มีวันรู้ว่ามันเป็นอย่างไร

จนวันนี้ . . .วันที่เราได้เจอเขาคนหนึ่ง
เหมือนคนทั่วๆไป ไม่มีอะไรเด่น
นอกจากความมีมนุษย์สัมพันธ์ดี ที่มีให้
ความมีน้ำใจที่เต็มเปี่ยม
ตลอดเวลาที่ผ่านมา
ความรู้สึกที่มันเกิดขึ้นระหว่างเรากับเขา

มันก็ระบุไม่ได้เหมือนกันว่าเป็นอะไร
"เพื่อน" หรือ "คนพิเศษ"
ทุกอย่างมันไม่ได้ชัดเจนขนาดนั้น
ใช่ก็ไม่ใช่ จะไม่ใช่ก็ใช่
ไม่อยากเออออไปเอง ว่าเขามีใจให้. . . ว่าเขาสนใจ

เพราะเขายังทำแบบนี้กับอีก 10 คนอื่นๆ
ไม่ได้แตกต่างจากเราเลย
เขาผิด. . . แล้วผิดเพราะอะไรล่ะ ไม่รู้เหมือนกัน?
ส่วนเราผิด. . . ที่มาคิดเกินเลยกว่าคำว่าเพื่อน
ผิด. . . ที่ไม่ยอมห้ามตัวเอง. . .
ไม่รู้เหมือนกันเพราะอะไร

บอกตามตรงว่าเสียศูนย์มาก
เรียกว่าเสียการทรงตัวไปเลยล่ะ ณ ชั่วโมงนี้
คิดไม่ออก บอกไม่ถูก และไม่มีอะไรจะพูดเลยแม้แต่คำเดียว
มันตื้อๆๆ ตึ๊บๆๆยังไงบอกไม่ถูก เหมือนโดยไม้หน้าสามตีหัว
สุดท้ายมันเลย กลัว. . . แต่ไม่รู้ว่ากลัวอะไรเหมือนกัน

และแล้ว. . . วันนั้นก็มาถึง
วันที่เราเจ็บสุดๆ กับคนที่เราแอบหลงรัก
และคิดว่าเขารักเราด้วย
เขาพาใครมาแนะนำให้เรารู้จัก
และบอกกับเราว่า…“นี่คือแฟนเรา”

ตอนนั้น. . . ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน
ที่คิดว่าเขามีใจให้เรา. . .มันกลับไม่ใช่
เราได้แต่ถามตัวเองว่า . . .

"ทำไมเขาไม่เลือกเรา"
"ทำไมเขาไม่รักเรา"
"ทำไมเขาทิ้งเราไปง่ายจัง"
"ทำไมความรักของเรา มันไม่มีค่าอะไรเลยเหรอ"

" ตลอดเวลาที่ผ่านมา ทำไมเขาต้องทำดี
และเหมือนมีใจให้เรา"
. . . และ ทำไมทำไมทำไม
อีกนับล้านที่มันวิ่งไปมาจนแทบจะบ้า
จนสุดท้ายมันก็ยังไม่ได้คำตอบ . . .
และมันยังคงเป็นคำถามที่ค้างคาใจ กับฉันจนกระทั่งทุกวันนี้

credit: http://makoto.212cafe.com/archive/2007-09-30/10-823082208221/