มาร์ชราชนาวิกโยธิน

รุกรันฟันฝ่าในธาราสีคราม สมเป็นดังนามราชนาวีไทย รบรันฟันฟาดไม่ขลาดหวั่นไหว มีศึกมาใกล้ไม่หวั่นครั่นคร้ามริปู เราราชนาวิกโยธินของไทย เรารวมกายใจกันไว้เชิดชู เป็นแนวปราการรุกทานรบผลาญต่อต้านพร้อมพรู เข้าฟาดฟันรบรันศัตรูขอสู้ขาดใจ เมื่อเราเข้าประจัญจะผลาญให้สิ้นไป ยอมพลีชีพเพื่อชาติไทย รีบรุกบุกเข้าตีไม่หนีสู้เพื่อชัย กายใจชีวิตมอบเป็นราชพลี เราราชนาวิกโยธินของไทย ชีวิตมลายคงไว้ศักดิ์ศรี วิญญาณยืนยงคู่ธงนาวี ดำรงเสรีศัตรูหลีกลี้หนีไป แม้ชีวาเราจำต้องสิ้นสูญลง แหลมทองยังคงเป็นขวัญคู่ไทย น.ย.เกรียงไกรไว้ลายแม้ตายชื่อไม่สูญไป ปกป้องไทยทั้งกายและใจขอไทยอยู่คง

เพลงพระราชนิพนธ์ลำดับที่ ๒๙ ทรงพระราชนิพนธ์ใน พ.ศ. ๒๕๐๒ แล้วพระราชทานแก่กรมนาวิกโยธินตามคำกราบบังคมทูลขอพระราชทานจาก พลเรือตรี สนอง นิสาลักษณ์ ผู้บังคับบัญชากรมนาวิกโยธินขณะนั้น ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้วงดนตรีประจำกองเรือที่ ๗ ของสหรัฐอเมริกานำออกบรรเลงครั้งแรก ณ สนามกีฬาแห่งชาติ เมื่อวันอาทิตย์ที่ ๕ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๐๒ ในงานแสดงของราชนาวีไทย-นาวิกโยธินอเมริกัน เพื่อหารายได้สมทบทุนมูลนิธิ "มหิดล" ในโอกาสที่นาวิกโยธินอเมริกันประจำกองเรือที่ ๗ ของสหรัฐอเมริกาเดินทางมาเยือนประเทศไทย สำหรับคำร้องภาษาไทย พลเรือโท จตุรงค์ พันธุ์คงชื่น และพลเรือโท สุมิตร ชื่นมนุษย์ (ขณะดำรงยศเป็น เรือเอก) ได้ร่วมกันแต่งถวายเพลงพระราชนิพนธ์นี้ไม่มีคำร้องภาษาอังกฤษ

credit: http://web.ku.ac.th/king72/2530/navic.html