ยามค่ำ (Twilight)

ยามประกายแสงทองส่อง งามเรืองผ่องนภา ประเทืองผองมวลชีวา ดังพรจากฟ้าเสกมาให้ ยามประกายแสงเดือนส่อง ยามนวลผ่องฟ้าไกล ชื่นชมสมดังดวงใจ สบสุขสุดใสหทัยบาน ยามค่ำลงโพล้เพล้ถ่ายเทประภา ในเมื่อยามทิวาต่อราตรีกาล มีแต่ความมืดมนอับจนดวงมาลย์ เหงาปานขาดใจ แท้ที่จริงนั้นยามค่ำ นำให้รื่นฤทัย ค่ำลงแล้วราตรีใหม่ เคลื่อนมาพาใจให้ชื้นชื่นเชย ยามรุ่งแสงทิวางาม เรืองอร่ามวิไล โลกเริงสำราญปานใด หมู่มวลพันธุ์ไม้ดอกใบบาน ครั้นเมื่อยามแสงเดือนส่อง ราตรีผ่องสำราญ หมู่ดาววับวามงามตระการ โลกเป็นสถานชื่นบานใจ ยามค่ำลงสลัวมืดมัวแสงสี แสนเปลี่ยวในฤดูสุดที่อาลัย มีแต่ความมืดมนอับจนดวงใจ คอยคืนใหม่งาม แท้ที่จริงนั้นยามค่ำ นำยามเนื่องถึงยาม ค่ำลงแล้วราตรีตาม โลกยิ่งสุดงามสมความชื่นชม When the sun is beaming Bright and lovely day The world is singing For all the clouds just roll away.  When the moon is beaming Soft and mellow night The world is singing For lovers love the moonlight.  But there are moments at the twilight When the day is blending with the night Life is so serene, a dusky screen Covers the world.  Then it seems so lifeless But only awhile A dawn to happiness Twilight is planned so to beguile.  When the golden sunbeam Streams over the world The land is like a dream The pretty flowers and leaves unfurled.  When the silvery moonbeam Shines on up above With twinkling star agleam A wonderland of true love. While the sunbeam kisses the moonlight When the day is blending with the night Life is so serene, a dusky screen Covers the world.  Twilight is but stillness Blessing in disguise A dawn to happiness A calm prelude to paradise.

credit: http://web.ku.ac.th/king72/2530/twilight.html