ผู้พูดและผู้ฟัง คุณเป็นคนแบบไหน

ในความสัมพันธ์ของคนสองคน คือการให้และการรับ ตั้งแต่เริ่มต้นจีบกันจนคบกัน ถึงขั้นแต่งงานกัน เคยสังเกตตัวเองไหมครับว่า คุณเป็นคนแบบไหน บางคนอาจจะคิดว่าเรื่องผู้พูด และผู้ฟังถือเป็นเรื่องไม่เป็นเรื่อง แต่สำหรับบางคนกลับมองว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ เพราะไอ้เรื่องไม่เป็นเรื่องนี่แหล่ะครับที่สามารถทำให้เป็นเรื่องใหญ่ได้ ขออ้างประสบการณ์ส่วนตัวหน่อยนะครับว่าเคยเดทกับผู้หญิงคนนึงน่ารัก(มาก)เป็นคนคุยเก่งคุยสนุก จนถึงขั้นที่ว่าพูดเยอะเกินไป แต่ตอนนั้นเราก็คิดว่าไม่เป็นไรหรอก รับได้ จนกระทั่งไปเดทด้วยกันครั้งที่สองหรือสาม วันนั้น เพิ่งทะเลาะกับที่บ้านมารู้สึกตัวเลยว่า หน้าตาไร้อารมณ์ปนเศร้าหมองมาก แต่เชื่อไหมครับว่า ตลอดการเดทของวันนั้น เธอไม่ทักผมเลยซักคำว่าผมเป็นอะไรรึเปล่า ทำไมเฉยๆทำไมหน้าบึ้งๆ ไม่มีปฎิกิริยาตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก จนกระทั่งจบการเดทวันนั้น ผมก็หายเข้ากลีบเมฆไปเลยครับ เพราะขนาดเพิ่งเริ่มคุยๆกัน เธอยังไม่สามารถที่จะแบ่งปันหรืออย่างน้อยถามผมซักคำว่า เป็นอะไรรึเปล่าถึงดูเงียบๆจัง ถ้าคบกันนานกว่านี้ผมคงเฉาตายแน่ๆเลยครับ

คุณผู้อ่านเคยสังเกตตัวเองไหมครับว่าสำหรับตัวคุณเองแล้วคุณเป็น ผู้พูดที่ดี อย่างเดียว แต่ไม่เคยเป็นผู้ฟังที่ดีเลยรึเปล่า มันก็เหมือนกับที่เราเคยเรียนกันสมัยมัธยมว่า การสื่อสารต้องมาจากทั้งสองฝั่งคือผู้ส่งสาร สาร และผู้รับ และสลับหน้าที่กันจึงเป็นการสื่อสารที่สัมฤทธิผล

ในชีวิตหนึ่งของคนเราคงจะไม่มีคนๆไหนที่เกิดมาจะไม่เคยพบกับปัญหาหรือช่วงที่ต้องการคนที่สามารถจะปรึกษาปัญหานั้นได้ ถัดจากคนในครอบครัวแล้วก็คงจะต้องเป็นแฟนหรือเพื่อน หรือบางคนอาจจะปรึกษากับแฟนมากกว่าครอบครัวซะอีก ดังนั้นลองมาสังเกตตัวคุณเองดูครับว่าคุณเป็นคนแบบไหน ตอนที่คุณคุยกับแฟนคุณเอาแต่พูดอย่างเดียวไม่สนใจสิ่งที่เค้าพูดหรือว่า คอยขัดตลอดเวลาการสนทนาหรือนั่งฟังเฉยๆแบบไม่มีความเห็นอะไรเลย มันมีผลความสัมพันธ์ในระยะยาวนะครับ

ผู้พูดที่ดีคงไม่มีอะไรต้องบอกกันมากนะครับ ก็แค่คุณเปิดโอกาสให้แฟนคุณได้มีโอกาสพูดบ้างก็ดีครับ

ผู้ฟังที่ดี สิ่งที่สำคัญอันดับแรกก็คือตั้งใจและใส่ใจฟังในสิ่งที่แฟนคุณพูดอยู่ ความเห็นและคำปรึกษาก็เป็นสิ่งที่อีกฝ่ายนึงอยากได้เหมือนกันครับ ไม่ใช่ว่า “ตามใจ”,”แล้วแต่”,”อะไรก็ได้”,”ไม่รู้เหมือนกัน” อย่าตอบอย่างนี้ตลอดครับ เพราะมันจะทำให้อีกฝ่ายรู้สึกเบื่อ หรือรู้สึกว่าทำไมต้องเป็นเค้าคนเดียวที่จะต้องเป็นฝ่ายคิดและตัดสินใจตลอดเวลา การคบกันหรือการพัฒนาความสัมพันธ์ไปจนถึงขั้นการใช้ชีวิตคู่ คือการเดินไปด้วยกัน ช่วยกันประคับประคอง ช่วยกันแก้ไขปัญหา รับรู้ถึงความรู้สึกของอีกฝ่ายนึง และพร้อมที่จะเข้าไปช่วย ถ้าบางครั้งคุณก็คิดอะไรไม่ออกเหมือนกัน การที่คุณเข้าไปจับมือหรือกอดคนที่คุณรักไว้ ก็เป็นการช่วยแบ่งรับความทุกข์ของเค้ามาแล้วแหล่ะครับ

สำหรับคนที่ยังคบกันอยู่แล้วมีปัญหาอยู่ ณ ตอนนี้หรือว่าบางคนที่เคยเลิกกับแฟนไปแล้ว หลังจากได้อ่านบทความนี้แล้ว ลองกลับไปทบทวนดูนะครับ ว่าสาเหตุที่คุณกำลังมีปัญหา หรือเคยมีปัญหามาก่อน เพราะคุณ ไม่ได้เป็นผู้พูด หรือผู้ฟังที่ดีรึเปล่าครับ ถ้าได้คำตอบแล้วก็เอามาปรับใช้กับตัวคุณได้นะครับ จะได้ไม่มีคำว่าสายเกินไปครับ

credit: http://www.naddate.com/love-view.aspx?id=989